1960 lı yıllarda Aydın ili ve çevresini yeşillendirmek için ağaç dikimi yapılıyordu.Ağaç dikimi için bizim köyümüzdende bir gurup köylü Aydın a gitti.

     Aydın da çalışmaya koyulan köylülerimizi bir gün köyümüzü tanıyan birisi köylüleri işletmek için şöyle bir yalan uydurmuş.

     -Bugün gazetede okudum sizin köyde deprem olmuş ve dağ köyün üstüne yakılmış, yaşayan hiç kimse kalmamış. Köylüler bu olaya aileleri için üzülmeye ve ağlamaya başlamışlar. Ala Kerim Durali ile İsmail ise üzülmek yerine aralarında konuşuyorlarmış.

      Bizim oğlan eğer köyde kimse kalmadıysa varınca sahiplenen olmadan arpalığa çift koşalım dermiş.