Köyümüzün sembol isimlerinden Mehmet Ali Bacaksız nam-ı dİğer Derece’nin yazdığı şiir hepimizi şaşırttı. Geçmiş yıllarda, içinde yaşadığı fırtınaların adeta bir yansıması olan şiirle derece derdini anlatıyor.

 

    Tanımayanlar için; Mehmet Ali Dayı (Derece) köyümüzün yukarı mahallesinde yaşayan kendi halinde 60 yaşlarında bir amcamız. Zamanında yaşadığı sıkıntılardan kendini daha da yalnızlığa terk eden Derece, insanların içinde bulunmaktan rahatsızlık duyardı. Yakınından geçen ve kendisi ile alay eden çocuklara da ''yağ içirecem hepinize'' diye korkuturdu. Hatta analar çocuklar ağlamasını susturamayınca ''bak uslu dur dereceye götürürüm seni'' derler, çocuklar da korkularından susardı. Aslında Mehmet Ali Dayı zararsız bir gönül yorgunudur.  

 

     Yazdığı ALİ isimli şiirinden de ruh halini tahlil etmek gayet mümkün. Buyurun şimdi şiirini okuyalım:

 

 

 

Armutlu ilinde ırmaklar çağlar

Aşk sevda Ali’nin yüreğini dağlar

Ali Elif cüzün almış eline

Okuyup okuyup gönlünü eğler

 

Sormayın Ali’yi hali pek yaman

Konya’ya gitmeye bulamaz zaman

Babası yetmişten sonra çalışır

Aliyse sokakta attırır duman

 

Ali’nin günleri ağıyla acı

Derdinin bulunmaz hapı ilacı

Kaynatadan bir şey istemez zaten

Kendisi esnaf hem deli kalaycı

 

Kapları yıkarka öyle bir döner

Bir yandan ter akar sümüğü süner

Mehmet Ali aşık bilmezler kimse